Wiersze w „Czasie Kultury”

Na łamach poznańskiego czasopisma „Czas Kultury” nr 2/2014 (179) ukazały się dwa wiersze pochodzące z mojej nowej książki zatytułowanej „Golem”, której wydawcą będzie Instytut Mikołowski. Na stronach 78-79 pisma zainteresowani mogą przeczytać „Wyniesienie” oraz „Zmianę środków transportu”. Niżej ten drugi wiersz, zapraszam do lektury!

Zmiana środków transportu

Zdaniem wielu ekspertów życie nie zna granic.

Postać na poruszonej fotografii tkwi w kilku wymiarach

naraz. Erozja pomaga przemieścić się górom,

podobnie jak dynamit i transport. Ruszyć z posad

bryłę nie znaczy to samo, co płynąć przez trwanie

niczym „żywe srebro”, dopóki nie odnajdzie się dla siebie

odpowiedniej formy. Ona jest kluczem do otwarcia

wieków, by czerpać naukę z żywota perszeronów;

wola życia to ciągnąć wóz z węglem i węglarza, który

nie dostrzega zimnych gwiazd pod własnymi rzęsami.

Powożąc, kluczy, bo nie zna alternatywnej drogi.

Prawda jest taka, że ludzie widziani z oddali,

coraz bardziej przypominają insekty, przez co świat

schodzi na bezpańskie psy. Znaczenie w nim ma, kto

i na czyj grzbiet wskoczy oraz kiedy z niego spadnie.

Kto kogo będzie iskał? Na nic rakiety na atomowe paliwo

idei, żadne tam per aspera ad astra czy inne through

hardships to the stars, liczy się skrót, wesz (sorry – wiesz)?

No i życie, ale wystrzelone z procy.