W
tekście „Kulturalne podsumowanie roku 2018” opublikowanym na
portalu Miej Miejsce niezwykle pracowity i zaangażowany w
promocję łódzkiej literatury Rafał Gawin, w akapicie
zatytułowanym „Bezkrólewie, choć nawet rynek” napisał: „Łódź
nie stoi literaturą, tak jak by mogła albo nawet powinna. A to
przecież Ziemia obiecana, miasto Juliana Tuwima, którego ławeczka,
specjalnie pomalowane podobizny-pomniki i dupa są atrakcjami
turystycznymi. Miasto Salonu Jaskułów, jednej z ważniejszych oaz
kultury i wolności w poprzednim systemie. Miasto od dwudziestu
trzech lat niedziałającego Wydawnictwa Łódzkiego, ważnej i
prężnej oficyny. Ale też – aktualnie! – gigantów wydających
książki dla dzieci (Literatura) i młodzieży (Akapit Press).
Festiwalu Puls Literatury i reaktywowanej po latach, z okazji Roku
Tuwima 2013, Nagrody Literackiej imienia tegoż. Wreszcie miasto Domu
Literatury, z perspektywy którego próbuję podsumować ten rok w
dziedzinie coraz bardziej niemodnej, choć wciąż nieźle sobie
radzącej z upływem czasu (...)”. Więcej informacji na
powyższy temat zainteresowany czytelnik znajdzie tutaj.
wtorek, 26 marca 2019
sobota, 23 marca 2019
Poezja w granulkach
W „Kalejdoskopie” Rafał Gawin rozmawia z
Tomaszem Cieślakiem m.in. o Tuwimie w dzisiejszej rzeczywistości politycznej, Łodzi na poetyckiej mapie Polski, olśnieniach lekturowych („Ikonoklazm” Jana
Rojewskiego), coraz bardziej krytycznym nastawieniu łódzkiego krytyka do
najnowszych propozycji poetyckich, i wielu innych absorbujących rzeczach.
Poniżej fragment wywiadu zatytułowanego „Poezja - może być w granulkach” (całość rozmowy w
najnowszym numerze „Kalejdoskopu”).
czwartek, 21 marca 2019
Wiersz w artbooku „Pragnienie wolności rozumiem bez słów”
Mój wiersz pt. „Krzyż walecznych”
znalazł się w artbooku „Pragnienie wolności rozumiem bez słów”, którego autorką
jest Anna Juchnowicz. Wydawnictwo jest częścią akcji „Poeci dla Tybetu 2019”
zorganizowanej w Brzegu przez Radosława Wiśniewskiego (foto: Poeci dla Tybetu, Anna
Juchnowicz).
wtorek, 19 marca 2019
Tomasz Bąk z nominacją do „Silesiusa”!
-
Tomasz Bąk, „kolega
z podwórka” nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej
„Silesius” za wydaną w WBPiCAK książkę „Utylizacja. Pęta
miast”. To trzecia książka kolegi i trzecia z kolei nominacja,
fiu, fiu! Poza tym na nominację załapali się koleżanka i koledzy:
Małgorzata Lebda, Krzysztof Siwczyk i Jan Rojewski. Szczegółowy
komunikat i nazwiska pozostałych nominowanych tutaj.
Tomku, Wielkie
Graty!!!
środa, 13 marca 2019
sobota, 9 marca 2019
Poeci dla Tybetu 2019
10 marca 2019,
niedziela, Wrocław, Rynek
godzina 12:00 -14:00 – Obywatelski Poczet Flagowy Wolnego Tybetu (zgłoszenia przez fanpage Poetów dla Tybetu lub na 20 minut przed początkiem pocztu u organizatorów)
Księgarnia Tajne Komplety, Wrocław Rynek, Przejście Garncarskie 2
Godzina 15:00 –„Poeci dla Tybetu – czytanie 1” –odsłonięcie pierwszego artbooka Anny Juchnowicz czytanie wierszy ze specjalnym udziałem Wojciecha Bonowicza.
15 marca 2019, piątek, Brzeg
Miejska
Biblioteka Publiczna w Brzegu, ul. Jana Pawła II 5
godzina 18:00 - „Święto żywych” - spotkanie autorskie z Łukaszem Jaroszem, laureatem m.in. Nagrody Złotego Środka Poezji (2007,) Nagrody Wisławy szymborskiej (2013)
godzina 19:00 - „Kutabuk” - koncert formacji Nowaczewski&Stromski&Noga
godzina 18:00 - „Święto żywych” - spotkanie autorskie z Łukaszem Jaroszem, laureatem m.in. Nagrody Złotego Środka Poezji (2007,) Nagrody Wisławy szymborskiej (2013)
godzina 19:00 - „Kutabuk” - koncert formacji Nowaczewski&Stromski&Noga
16 marca 2019, sobota, Brzeg
Miejska Biblioteka Publiczna w Brzegu, ul. Jana Pawła II 5
Godzina 16:00 – spotkanie z Namgyal’em Tsephel’em, urodzonym w Tybecie, mieszkającym w Polsce aktywistą tybetańskim
Niezależny Ośrodek Kultury „Herbaciarnia”, ul. Jana Pawła II 20, Brzeg
Godzina 18:00 – „Poeci dla Tybetu – czytanie 2” – odsłonięcie drugiego art.-booka Anny Juchnowicz i czytanie wierszy dla Tybetu z udziałem Anny Nawrockiej, Artura Nowaczewskiego, Jana Barona, Elżbiety Lipińskiej, Tomasza Pietrzaka, Dominika Rokosza, Rafała Gawina, Patryka Dolińskiego, Adama Witasa, Anny Juchnowicz, Jakuba Sajkowskiego, Janusza Radwańskiego, Piotra Gajdy, Hanny Główki, Oliwii Betcher i in.
Godzina 20:00 – autorski set Zbigniewa Wojciechowicza
Godzina 21:00 – koncert zespołu „Signal to Noise Ratio”
Godzina 22:00 - „Momental Rangzen Band” – jam session muzyków i poetów – m.in. Zbigniew Wojciechowicz, Radosław Wiśniewski, Artur Nowaczewski, Jerzy Cieślak, Stromski&Noga i in.
Organizatorzy
K.I.T. Stowarzyszenie Żywych Poetów
Miejska Biblioteka Publiczna w Brzegu im. Księcia Ludwika I
Niezależny Ośrodek Kultury Herbaciarnia
Współpraca
Fundusz Popierania Twórczości ZAIKS
Agencja Guarana PR
Flora Hilda von Eerschay
piątek, 8 marca 2019
Spotkanie wokół tomu Witolda Wirpszy „Apoteoza tańca” w IM
Instytut
Mikołowski
zaprasza
na spotkanie
związane
z promocją tomu wierszy
Witolda
Wirpszy Apoteoza tańca (wyd. IM, 2018).
15.
03. 2019, godz. 18
WITOLD
WIRPSZA - Ur. 4.12. 1918 r. w Odessie, zm. 16.09. 1985 w
Berlinie, gdzie został pierwotnie pochowany (obecnie grób pisarza
znajduje się w Warszawie przy. ul. Wałbrzyskiej). Poeta, prozaik,
krytyk, tłumacz z j. niemieckiego. Mąż Marii Kureckiej. Szkołę
średnią ukończył w Gdyni (1936). Debiutował poetycko w „Kuźni
Młodych” (1935). Studiował na Wydziale Prawa UW oraz,
równocześnie, pianistykę w Wyższej Szkole Muzycznej. We wrześniu
1939, po obronie Oksywia, osadzony w oflagu Neubrandenburg, następnie
w Grossborn. Po wojnie zamieszkał w Krakowie. W latach 1947-1956
mieszkał w Szczecinie. W latach 1956-57 pracował w redakcjach „Po
prostu” i „Nowej Kultury” w Warszawie. Po pobytach na
stypendiach w Berlinie (1967-68 i 1970) oraz w Lucernie (1970)
zamieszkał w roku 1971 w Berlinie Zachodnim. Po odmowie przedłużenia
paszportu w roku 1972 podjął wraz żoną decyzję o emigracji.
Współpracował m.in. z paryską „Kulturą” i berlińskim
„Archipelagiem”. Autor wielu zbiorów poezji (debiutancki tom
Sonata w roku 1949), książek eseistycznych, a także zbiorów
opowiadań i powieści.
O tomie:
Na
tom składają się utwory napisane pomiędzy wiosną 1973 roku
(tytułowy cykl Apoteoza tańca) a 12 listopada 1975 roku,
którą to datą, z dopiskiem „na własne imieniny”, opatrzył
autor zamykający zbiór tekst pt. I runęło. Większość
wierszy powstała w Berlinie, w miejscu stałego zamieszkania Wirpszy
po roku 1971 i po decyzji o pozostaniu za granicą. Została ona
wymuszona okolicznościami zewnętrznymi, tj, odmową
przedłużenia paszportu przez polskie władze w roku 1972, po
publikacji w języku niemieckim książki Polaku, kim jesteś?
Tym samym mamy do czynienia z pierwszym w dorobku tego twórcy tomem
poezji w całości zapisanym i skomponowanym już na emigracji.
Ukazał się on jednak nakładem Oficyny Literackiej w Krakowie, poza
cenzurą w tzw. „drugim obiegu”, dopiero w roku śmierci poety
(1985), a do kolportażu trafił w roku 1986, a zatem już po
ukazaniu się drukiem ostatniego dzieła Wirpszy, jakim była wydana
w roku 1985 w Berlinie Liturgia. Apoteoza tańca jest
chyba najbardziej niezwykłą manifestacją artystycznego programu
Wirpszy, wyłożonego wcześniej bezpośrednio w jego eseistyce.
Biorąc udział jako czytelnicy w tej „grze znaczeń”
przemieszczamy się pomiędzy jej estetycznymi filarami. Są nimi
podporządkowanie Kantowskiej zasadzie rozumienia sztuki jako
„swobodnej gry władz poznawczych” i „bezcelowej celowości”
oraz uznanie ludycznej, uzależnionej od zabawy, koncepcji kultury
wziętej od Huizingi. Nigdzie indziej Wirpsza nie wyraził tak
dobitnie związku poezji i zabawy, przekonania że poezja „rodzi
się w zabawie i jako zabawa”, nawet jeśli bywa ona czasem
uświęcona lub zdradza takie aspiracje. Efekt ten uzyskał poeta
przede wszystkim dzięki odwołaniu się do figury tańca, tej, jak
chce Huzinga, „najczystszej i najdoskonalszej formy ludycznej”,
czyniąc go nie tylko słowem-kluczem, nadrzędnym tematem, ale i
zasadą konstrukcyjną, wielopoziomową dominantą, organizującą
cały zbiór.
Dariusz
Pawelec
Kiedy
w pisanym w 1975 roku wierszu Pojedynek Witold Wirpsza
wyznawał: „Usiłuję uzyskać przez zapis zwolnione tętno
odbioru/ U czytelnika”, nie mógł przypuszczać, że odbiór
znakomitej książki poetyckiej, w której znajdą się te słowa,
okaże się „spowolniony” aż tak bardzo… Oto bowiem do dziś
powstały na emigracji politycznej tom Apoteoza tańca –
nieomal legendarny i pod każdym względem wart czytelniczej uwagi –
nie ukazał się w oficjalnym obiegu, zaś dostęp do opublikowanej w
roku śmierci pisarza niskonakładowej i niewolnej od błędów
edycji Oficyny Literackiej jest poważnie ograniczony (jego
egzemplarzy nie posiadają nawet niektóre z największych bibliotek
w kraju). Twórczość Witolda Wirpszy należy do najważniejszych
zjawisk w historii polskiej poezji drugiej połowy XX wieku, zaś w
ostatnich trzydziestu latach stała się zarówno ważnym punktem
odniesienia dla poetów i artystów młodszego pokolenia, jak i
przedmiotem istotnych badań, przywracających autora Liturgii
kulturze narodowej. Jednym z najbardziej cenionych badaczy
artystycznej spuścizny Wirpszy jest prof. dr hab. Dariusz Pawelec,
będący również autorem starannych opracowań jego tekstów
wcześniejszych (Sonata i inne wiersze z 2014 roku) i
rozproszonych (Varia z 2016 roku), a w końcu odnalezionej
przez siebie i nigdy wcześniej niepublikowanej powieści Sama
niewinność (2017 rok). Fakt, że właśnie on przygotował do
druku Apoteozę tańca oraz opatrzył ją instruktywnym
wstępem i notą edytorską bez wątpienia podnosi wartość
planowanej publikacji. Przygotowana została ona bowiem z
filologiczną akrybią, troską o ostateczny kształt tekstów i przy
uwzględnieniu ich istniejących wariantów, także
niemieckojęzycznych (z tomu Drei Berliner Gedichte, Berlin
1976). W końcu na uwagę zasługuje fakt, że Apoteoza tańca
ukazuje się w znanej i uznanej serii Instytutu Mikołowskiego,
której ogromną zasługą jest przywrócenie do czytelniczego obiegu
piętnastu już – ważnych, jednak słabo dostępnych – książek
Wirpszy. Warto podkreślić, że publikacja każdej z tych pozycji
okazywała się być ważnym wydarzeniem kulturalnym; chętnie
czytane i szeroko komentowane w środowisku wciąż przyczyniają się
one do nowych syntez i ujęć narodowego dziedzictwa dwudziestego
wieku. Także i tym razem edycja przygotowana została z właściwą
Wydawnictwu starannością, a już samą decyzję o sięgnięciu
właśnie po Apoteozę tańca ocenić należy szczególnie
wysoko – jest to bowiem bodaj ostatni z trudnodostępnych tomów
Wirpszy, którego publikacja bez wątpienia stanowi pięknie
uwieńczenie wieloletnich wysiłków wydawniczych tej zasłużonej
dla popularyzacji polskiej poezji oficyny. Słowem, mamy do czynienia
z książką o niekwestionowanych wartościach literackich i istotnym
znaczeniu dla rozwoju kultury literackiej oraz refleksji historycznej
w Polsce.
Piotr BogaleckiInstytut Mikołowski
Ul. Konstytutcji 3 Maja 18
Mikołów
www.instytutmikolowski.pl
czwartek, 7 marca 2019
Seryjni Poeci: Piotr Sommer w DL
Spotkanie z Piotrem Sommerem, autorem zbioru esejów Po stykach (WBPiCAK) i antologii przekładów poezji amerykańskiej O krok od nich (Karakter). Prowadzenie: Kinga Piotrowiak-Junkiert.
Czwartek, 14 marca 2019 o 19:00.
Roosevelta 17, 90-056 Łódź
Piotr Sommer (1948), poeta, tłumacz współczesnej poezji anglosaskiej, redaktor naczelny miesięcznika „Literatura na Świecie”. Studiował anglistykę w Warszawie. Autor kilkunastu książek poetyckich, m.in. "W krześle" (1977), "Czynnik liryczny i inne wiersze" (1988), "Piosenka pasterska" (1999), "Wiersze ze słów" (2009, wydanie zmienione 2012), "Po ciemku też (wiersze z książek)" (2013). Jest także autorem dwóch tomów szkiców literackich: "Smak detalu i inne ogólniki" (1995, wydanie wznowione 2015) i "Po stykach" (2005). W 1985 ukazała się książka "Zapisy rozmów. Wywiady z poetami brytyjskimi" (wznowienie: 2010). W 2010 opublikowano tom rozmów z Piotrem Sommerem "Ucieczka w bok. Pytania i odpowiedzi". W 2014 zredagował wybór wierszy Jerzego Ficowskiego "Lewe strony widoków". Tłumaczył na język polski utwory najważniejszych twórców z kręgu kultury anglosaskiej, m.in. Johna Ashbery’ego, Johna Berrymana, Seamusa Heaneya, Kennetha Kocha, Michaela Longleya, Roberta Lowella, Franka O’Hary, Briana Pattena czy Charlesa Reznikoffa. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody im. Barbary Sadowskiej, Nagrody Kościelskich (1988), słoweńskiej nagrody Cristal Vilenica (2007) i Nagrody Poetyckiej Silesius za całokształt twórczości (2010). W 2006 i 2010 był nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Jego wiersze tłumaczono na języki obce, m.in. na angielski, hiszpański i niemiecki.
________________________________
Spotkanie współfinansowane przez WBPiCAK w Poznaniu.
wtorek, 5 marca 2019
Chichot (z) poezji
Oto nowy model poezjomatu – charakterystyczne
zielone kosze przed wejściem do budynku sieci McDonald’s. Z wierszami poetów na
umowach śmieciowych, na bezrobociu, na lichych etatach, publikujących własną
poezję za darmochę i po nic, działających na rzecz kultury, którą od lat
grilluje się i przepija piwem w rytm skocznej, biesiadnej muzyczki. Urządzenie
z odpowiednio szeroką gardzielą, żeby wiersz bezgłośnie i bezkolizyjnie trafił
tam, gdzie jego miejsce – do zsypu. Tymczasem w domach Polaków na
honorowych miejscach wiesza się telewizor. I dlatego, po obejrzeniu dowolnego
programu rozrywkowo-kulturalnego w dowolnej stacji, od razu można się powiesić.
niedziela, 3 marca 2019
Seryjni Poeci: Jakub Sajkowski i Michał Szymaniak w DL
Spotkanie z Jakubem Sajkowskim, autorem książki Zestaw do kaligrafii, i Michałem Szymaniakiem, autorem książki Dziury w policzkach (obie WBPiCAK, Poznań, 2018). Prowadzenie: Rafał Gawin.
Czwartek, 7 marca 2019 o 19:00
Dom Literatury w Łodzi
Roosevelta 17, 90-056 Łódź
|
Jakub Sajkowski (1985) -
poeta, tłumacz. Opublikował książki poetyckie "Ślizgawki" (2011) i
"Google Translator" (2015). Finalista i laureat konkursów poetyckich,
laureat Medalu Młodej Sztuki 2018. Obecnie mieszka w Poznaniu i studiuje w
Warszawie.
Michał Szymaniak (1992) - poeta, dramatopisarz. Debiutował książką "Rozrywka "(2011), a w teatrze dramatem "jaś_i_małgosia" w TR Warszawa. Publikował w „Wakacie”, „Lampie”, „Ricie Baum” oraz portalu dwutygodnik.com. Mieszka w Warszawie.
_________________________________
Spotkanie współfinansowane przez WBPiCAK w Poznaniu.
piątek, 1 marca 2019
Wiersz w antologii „Globalne wioski”
Subskrybuj:
Posty (Atom)