poniedziałek, 26 lipca 2021

Nowy tom poezji Macieja Meleckiego


Nakładem Instytutu Mikołowskiego im. Rafała Wojaczka ukazał się nowy tom poezji Macieja Meleckiego zatytułowany Druzgi.

O książce:

Tom Macieja Meleckiego Druzgi w swym zamyśle istotowo stanowi kontynuację tomu poprzedniego Bezgrunt - wydanego w 2019 roku - ewokującego w poetyckich ujęciach konfrontacyjny stan zmierzania się ze śmiercią bliskich osób poprzez eksplorowanie doczesnej znikliwości życia. W tomie obecnym chodzi o ukazanie - podług jak najszerszych zestrojów i dopływów językowych - spiętrzonego procesu "pracy żałoby", rwącego w swej dotkliwości poczucia bezpowrotnej utraty, stygmatyzującej psychiczny oraz mentalny wymiar odbioru wzajemnie przenikających się uwikłań w nachodzące na siebie kwestie, problematyzujące jakiekolwiek objawy narastającego rozpadu i zniszczalności świata zewnętrznego. Każdy wiersze z tego tomu – pomyślany jako swoista matryca klepsydry - stanowi nieustannie zawiązujący się wir semantycznych dopustów, które wyłaniając się z porowatej i mocno szczeliniastej rzeczywistości, powstają na skutek permanentnych kolizji, prędkich przetasowań oraz nagłych kontrplanów: myśli, podglądów, emocji, przywidzeń, powidoków oraz realnych ujęć. Wszystko to składa się, jako budulec, na tytułowe Druzgi - owe resztki pozostałe po katastrofie wszelkich stabilnych miar, zapośredniczonych w zwodniczy sposób w percepcyjnym przepływie, a stanowiących już tylko rozpękane łożyska dla rozwidlonych oznajmień, ujętych w metaforodnym kodzie. Oksymoroniczny charakter języka, generujący paradoksalne prawdy, stanowi klucz do ukrytych - pod atrapicznym wyglądem rzeczy, a także sugerowaną ich kształtem postacią - możliwości innych lub przynajmniej alternatywnych odczytań danych zjawisk czy odczuć. Dzięki takiemu językowemu podejrzeniu będą one uchodziły w warstwie semantycznej za główne elementy niekończącego się labiryntu mnożących się ontologicznych zagadek, stanowiących przeciwciała wobec dyktatu dosłowności - fetyszyzującego dominantę faktu.


(od Wydawcy)

 

MACIEJ MELECKI ur. w 1969 r. Autor tomów wierszy: Te sprawy (1995), Niebezpiecznie blisko (1996), Zimni ogrodnicy (1999), Przypadki i odmiany (2001), Bermudzkie historie (2005), Zawsze wszędzie indziej - wybór wierszy (2008), Przester (2009), Szereg zerwań (2011), Pola toku (2013), Inwersje (2016), Prask (wybór wierszy w języku czeskim, 2017), Bezgrunt (2019), Trasa progu – wybór wierszy (2020) oraz tomów prozy: Gdzieniegdzie (2017), Nigdzie indziej (2021). Laureat nagród literackich: Poetyckiej Nagrody Otoczaka – przyznawanej za najlepszy tom wierszy (2010) i Literackiej Nagrody Trzech Kolumn (2010). Mieszka w Mikołowie.

 

Maciej Melecki „Druzgi”

Instytut Mikołowski, 2021

Redakcja: Krzysztof Siwczyk

Stron: 132

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

ISBN 978-83-65250-87-2

sobota, 24 lipca 2021

Z Archiwum P. (31)

Tydzień temu po raz kolejny gościłem w Instytucie Mikołowskim im. Rafała Wojaczka. Na przestrzeni lat tych moich wizyt w Mikołowie zebrało się osiem lub dziewięć. Pierwsza odbyła się 27 stycznia 2012 roku, jej celem było spotkanie autorskie (wspólnie z Rafałem Gawinem, Marcinem Jurzystą i Maciejem Robertem). Powiem tyle, że miała porażający klimat wizyty w miejscu dla mnie legendarnym. Dowodem jest ta fotografia, na której z towarzyszem Meleckim stoję w dawnym mieszkaniu Wojaczka (w ówczesnej siedzibie Instytutu Mikołowskiego) na tle paczek ze świeżo wydanymi tomami poetyckimi oraz ściany z fotografiami i wierszami autora „Innej bajki”.

środa, 21 lipca 2021

XIV OK na Recenzję Poezji


 Wystartowała XIV edycja Ogólnopolskiego Konkursu na Recenzję Poezji, organizowanego przez Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi i Dom Literatury w Łodzi.

 

REGULAMIN

1. Organizatorami XIV Ogólnopolskiego Konkursu na Recenzję Poezji są Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi i Dom Literatury w Łodzi.

2. Konkurs adresowany jest do młodych autorów, którzy nie posiadają w dorobku książki krytycznoliterackiej lub literaturoznawczej.

3. Przedmiot prac konkursowych stanowi szeroko rozumiana twórczość poetycka autorów piszących w języku polskim, którzy wydali co najmniej jedną książkę poetycką.

4. Organizatorzy nie określają formy gatunkowej ani zakresu pracy konkursowej, może to więc być zarówno eseistyczna próba ujęcia całokształtu twórczości wybranego poety, jak i recenzja danej książki czy książek (również z wierszami wybranymi).

5. Organizatorzy oczekują krótkich wypowiedzi krytycznych, mieszczących się w granicach 3–5 stron znormalizowanego wydruku komputerowego (5400–9000 znaków ze spacjami).

6. Każdy uczestnik może przesłać kilka prac, z tym że powinien to zrobić w jednym zestawie o łącznej objętości tekstów nieprzekraczającej 10 stron znormalizowanego tekstu (maks. 18 000 znaków ze spacjami).

7. Nadesłane prace nie mogą być wcześniej ogłoszone drukiem ani opublikowane na stronach internetowych, a także nagradzane w innych konkursach.

8. Prace konkursowe należy sporządzić w postaci pliku w formacie .rtf lub .doc w formacie A4 (rozmiar czcionki 12, interlinia 1,5) i przesłać do 1 października 2021 roku na adres: recenzja.poezji@gmail.com.

9. Plik z pracą konkursową powinien być opatrzony godłem słownym (inaczej: pseudonimem) i zatytułowany tym godłem. Do wiadomości e-mail z pracą konkursową należy dołączyć dwa dodatkowe pliki:

a) zatytułowany „[Godło] – rozwiązanie godła”, zawierający dane autora: imię, nazwisko, adres, telefon i e-mail;

b) zatytułowany „Oświadczenie RODO – [i tutaj godło]”, zawierający skan własnoręcznie podpisanego oświadczenia, stanowiącego załącznik do niniejszego regulaminu.

10. Prace konkursowe podlegać będą ocenie przez jury, które powołują organizatorzy.

11. Rozstrzygnięcie konkursu nastąpi w grudniu 2021 roku podczas XV Festiwalu Puls Literatury w Łodzi.

12. Przewiduje się przyznanie nagród finansowych i rzeczowych według dyspozycji powołanego przez organizatorów jury.

13. Odbiór nagród możliwy jest wyłącznie podczas imprezy finałowej. Organizatorzy nie przesyłają nagród pocztą.

14. Przystąpienie do udziału w konkursie jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych przez organizatorów, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 maja 2018 roku o ochronie danych osobowych i ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 roku.

15. Wzięcie udziału w konkursie jest jednoznaczne z wyrażeniem zgody na regulaminowe warunki uczestnictwa.

16. Organizatorzy nie zwracają nadesłanych na konkurs prac.

17. Wykładnia niniejszego regulaminu należy do organizatorów. Wszelkie pytania kierować należy na adres: kontakt@dom-literatury.pl.

 

Załącznik: Oświadczenie RODO – Recenzja 2021

 

INFORMACJA O PRZETWARZANIU DANYCH OSOBOWYCH

bezpośrednio od osoby

XIV Ogólnopolski Konkurs na Recenzję Poezji

 

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 roku organizator konkursu informuje, że:

1)   administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Dom Literatury w Łodzi z siedzibą w Łodzi przy ul. Roosevelta 17, 90–056 Łódź;

2)  inspektorem ochrony danych w Domu Literatury w Łodzi jest Rafał Gawin, e-mail: iod@dom-literatury.pl;

3) Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w związku z wykonaniem postanowień regulaminu konkursu: w celu jego przeprowadzenia, promocji oraz informowania o nim;

4)  odbiorcami Pani/Pana danych osobowych będą: Kancelaria Prawna, Urząd Skarbowy, Wydział Kultury Urzędu Miasta Łodzi oraz podmioty publikujące wyniki konkursów literackich;

5)   Pani/Pana dane osobowe nie będą przekazywane do państwa trzeciego;

6) Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane do czasu zakończenia ustawowych rozliczeń finansowo-księgowych i do czasu upływu terminów wynikających z przepisów prawa cywilnego;

7)  Pani/Pan posiada prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo do ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu, prawo do cofnięcia zgody w dowolnym momencie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania (jeżeli przetwarzanie odbywa się na podstawie zgody), którego dokonano na podstawie zgody przed jej cofnięciem;

8)  ma Pani/Pan prawo wniesienia skargi do GIODO, gdy uzna Pani/Pan, że przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza przepisy ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 roku;

9) podanie przez Pana/Panią danych osobowych jest dobrowolne, ale jednocześnie stanowi warunek uczestnictwa w konkursie. Konsekwencją niepodania danych będzie dyskwalifikacja Pani/Pana w konkursie;

10) Pani/Pana dane będą przetwarzane w programach pakietu Microsoft Office. Konsekwencją takiego przetwarzania będą: protokół jury konkursu, wypłacenie nagród oraz rozliczenie dotacji celowych i statutowych.

Oświadczam, że zapoznałam/em się z informacją o przetwarzaniu danych osobowych.

 /czytelny podpis/

niedziela, 18 lipca 2021

Z(wiązany) z Mikołowem

Pierwsze, po niemal rocznej przerwie, spotkanie w Instytucie Mikołowskim. Mam nadzieję, że z Pawłem Lekszyckim i Maciejem Meleckim szczęśliwie zainicjowaliśmy sezon spotkań poetyckich, który będzie miał szansę potrwać nieco dłużej, niż do września i przewidywanej czwartej fali pandemii. Oby. Tymczasem, nie bacząc na niepewną przyszłość promowaliśmy; „Wszystko, czego dziś dotkniesz”, „Druzgi” i „Wiązania wodorowe”. Przed spotkaniem odprawiłem w Mikołowie swoje rytuały... Dziękuję Maćkowi i Pawłowi za wspaniałe sąsiedztwo poetyckie, Krzyśkowi Siwczykowi za prowadzenie rozmowy. Kłaniam się nisko publiczności, która w to upalne, duszne popołudnie przyszła, by nas posłuchać...











(Fot: IM, Bogdan Prejs)

wtorek, 13 lipca 2021

Korespondencja (28)

Za moim oknem deweloper wjechał ciężkim sprzętem na jedyną, funkcjonującą pomiędzy betonowymi bryłami bloków i asfaltowymi wstęgami ulic dziką przestrzeń, porośniętą kwiatami, zielskiem, wysoką trawą, krzewami i samosiejkami młodych drzew, żeby postawić kolejny klocek w mieszkaniowym getcie (niegdyś dla niezamożnych, dziś dla bogatych albo tych ze zdolnością kredytową). Teraz (w miejsce ptaków, gryzoni i wolno bytujących kotów) zamieszka w nim człowiek, najekspansywniejszy gatunek na Ziemi. Skoro posiadamy coraz więcej, dlaczego żyje nam się gorzej? Ponieważ upadliśmy na duchu. O tym głównie traktują „Wiązania wodorowe. Wiersze wybrane z lat 2008-2020”, które rozesłałem do ludzi, bo do kogo innego miałbym? Jeśli kiedykolwiek podjęliście próbę krytycznoliterackiego skonfrontowania się z zawartością „Wiązań wodorowych”, porzucając tym samym – choćby tylko na chwilę – twarde „tu i teraz” na rzecz mglistego „tam, być może”, koniecznie zajrzyjcie do skrzynki pocztowej.