Instytut Mikołowski zaprasza w dniu 25.04.2014, godz.18.00 na
spotkanie autorskie Konrada Wojtyły związane z promocją jego książki Rewersy.
Rozmowy literackie (wyd. Instytut Mikołowski, 2014). Prowadzenie:
Maciej Melecki i Krzysztof Siwczyk
Konrad Wojtyła (ur. w 1979 w Zielonej Górze) – poeta,
dziennikarz, krytyk literacki. Publicysta Radia Szczecin, autor tekstów
piosenek, gospodarz spotkań literackich. Wydał pięć książek poetyckich,
ostatnio: może boże (Instytut Mikołowski, Mikołów 2010) oraz Czarny
wodewil (WBPiCAK, Poznań 2013). Publikował w wielu pismach w
kraju i za granicą. Tłumaczony na kilka języków. Mieszka w Szczecinie.
O książce:
Rewersy są doskonałym wprowadzeniem czytelnika w
przestrzeń współczesnej problematyki literackiej, rysują panoramę przemian w
pisarstwie polskim, są też, co ważne, świadectwem rosnącej rangi przekładu jako
dziedziny literatury ojczystej. Interesująca jest metoda, jaką przyjmuje autor
książki w trakcie przeprowadzania wywiadów: swego rodzaju prowokacja
zmierzająca do wydobycia z pisarza próby autointerpretacji własnego dzieła –
szczególnie dobitnie widać to w rozmowie ze Stefanem Chwinem i jego żoną,
zarazem wydawcą książek męża, jak też autorką własnych książek. Podobnie rzecz
ma się w rozmowie z Kazimierzem Kutzem i jego wydawcą Jerzym Illgiem – tu widać
znakomicie, jak wielki inspirujący może mieć wpływ wydawca na twórczość
pisarza. Obie te rozmowy odnotowują zarazem zjawisko, które wciąż jeszcze
wydaje się w Polsce po roku 1989 swego rodzaju egzotyką – rosnącą rolę wydawcy
jako współpracownika i swego rodzaju opiekuna pisarza.
Jeszcze do niedawna kreacje
translatorskie traktowane były jako sfera od-twórcza, wtórna wobec dzieł
oryginalnych. Jakby dla podkreślenia tej zmiany perspektywy znajdziemy tu
również rozmowy z tłumaczami Joyce’a (Krzysztof Bartnicki) i Kafki (Jakub Ekier
z towarzyszeniem Piotra Matywieckiego). Umieszczone zostały w tej samej grupie,
co wywiady na temat Witkacego (Janusz Degler) i Henryka Berezy (Bohdan Zadura)
– w każdym wypadku chodzi tu o „tłumaczenie” w poszerzonym znaczeniu tego
terminu obejmującym, prócz przekładu, także takie działania jak interpretacja
czy wyjaśnianie. Zarazem też druga część zbioru stanowi dla zainteresowanego
czytelnika doskonały „przewodnik” po obszarach warsztatu niezbędnego w próbach
odczytywania tekstów artystycznych.
Lektura tej książki to niewątpliwie pouczająca lekcja niezależności. Nie
ma tu pytań „pustych”, „żurnalistycznych”, w każdej z rozmów autor potrafi się
wylegitymować rzetelnym przygotowaniem, świetną znajomością dokonań swych
partnerów debaty. Wszystkie te teksty składają się na barwną i interesującą
panoramę polskiego życia literackiego ostatniego ćwierćwiecza (nie bez sięgania
także w bardziej odległą przeszłość). Nie ulega dla mnie wątpliwości, że są to
rozmowy z nie wprost wyrażoną tezą, której sformułowanie brzmieć może
następująco: pisarstwo jako enklawa myśli suwerennej, nie poddającej się
gotowym receptom i modom.
Leszek
Szaruga
Instytut Mikołowski
ul. Jana Pawła II 8/ 5
43-190 Mikołów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz