piątek, 24 kwietnia 2020

Nowe książki poetyckie Instytutu Mikołowskiego

Nakładem Instytutu Mikołowskiego im. Rafała Wojaczka w Mikołowie ukazały się dwie premiery poetyckie: książka Macieja Meleckiego Trasa progu – wybór wierszy z lat 1995-2020 oraz Artura Kremzy Człowiek O.


O książce Meleckiego:

Wiersz Meleckiego otwiera się na spekulatywne medytacje, uruchamia szybki montaż wrażenia i jego sankcji, impulsu mimetycznej negacji i gramatycznej reprezentacji utajonych procesów psychicznych, których styk daje efekt w postaci coraz bardziej złożonych, wielokrotnie znoszących się wzajem tez i podejrzliwych domniemań, które wystawiamy światu jako naszą jedyną rację bytu. Prezentowane w niniejszym wyborze wiersze to – w przeważającej mierze - w pełni dojrzałe realizacje poetyki jawnego snu języka, który wyprowadzany jest w puste pole poszukiwania desygnatów dla kłączastej struktury nazw, pod którymi czai się zaledwie nic. Jakże bliskim, w tych tomach, protagonistą Meleckiego okazuje się Tadeusz Różewicz, zaświadcza fakt, że imiona pustki - których przypadków i odmian uczył przez całe swoje dzieło Różewicz - w poezji Meleckiego odnajdują się na nowo, w oryginalnej frazeologii i prozodii, i stają naprzeciw siebie w całym bogactwie swojego ontologicznego ograbienia. (…). Pokaźnych rozmiarów wiersze tkane są częstokroć z krótkich, czepliwych zbitek słów, opalizujących wokół nieistniejącego centrum nadawczego, które identyfikować można jedynie poprzez jego rozproszony, widmowy ślad, jaki zostawia język. Jednakowoż zaplot samego zdania następuje, niczym w proustowskim monologu, gdzieś na obrzeżach strony i peryferiach czytelniczej percepcji. Tomy reprezentowane w tym wyborze wieloma wierszami, każą myśleć o Meleckim jako o kontynuatorze i rewelatorze schyłkowej fazy modernizmu, dla którego stygmatyzującymi tekstami stały się późne wiersze Becketta, i od których na dobrą sprawę możemy na nowo myśleć o poezji jako domenie niewyrażalnego. Wiersze Meleckiego są wyraźnie naznaczone wiedzą rozpadu".

Krzysztof Siwczyk
(fragment posłowia)





Maciej Melecki - ur. w 1969 r. Autor tomów wierszy: Te sprawy (1995), Niebezpiecznie blisko (1996), Zimni ogrodnicy (1999), Przypadki i odmiany (2001), Bermudzkie historie (2005), Zawsze wszędzie indziej - wybór wierszy (2008), Przester (2009), Szereg zerwań (2011), Pola toku (2013), Inwersje (2016), Prask (wybór wierszy w języku czeskim, 2017), Bezgrunt (2019) oraz tomu prozy Gdzieniegdzie (2017). Mieszka i pracuje w Mikołowie.



Maciej Melecki
Trasa progu – wybór wierszy (1995-2020)
Wyd. Instytut Mikołowski, 2020
Wybór i redakcja: Krzysztof Siwczyk
Biblioteka Arkadii - Pisma katastroficznego tom 170
Str. 194
Format: 170 x 215 mm


O książce Kremzy:

Początkowo chciałem nazwać te małe utwory smutną historią, po jakimś czasie nawet zabawną. Ostatecznie ponowna lektura jednego krótkiego zdania sprawiła, że nazwę je utworami potrzebnymi. Które to zdanie? To nie jest trudna zagadka”. 

Darek Foks




A tak nagle raz skręcić z utartej drogi w coś co nie po drodze, co? Tak wejść na chwilę do dziury, w której ludzie dziwią się głośniej niż śmiech?
A woda szumi jak obrus? A pamiętnik wyprzeda teraźniejszość, co? W której czas jest dobrym psem i nigdy nie szczeka, sekundy kiełkują, minuty merdają, godziny gryzą, a lata bolą?
No i to, ulga, nie ma żadnych imion, jest człowiek i są ludzie. Potrzebna rzecz o niepotrzebnym człowieku”.

Janusz Rudnicki




Człowiek O.

"Pies biegał tymczasem swobodnie. Wyszczekiwał to ulubione słowo. Trzy razy. Trzy razy antypatycznie. Szczerze jak źródło. Tak właśnie. Człowiek mógł jedynie zazdrościć. Psu. Psu było wtedy najpiękniej. Szczekał, wiedząc mocniej, że niepotrzebny człowiek wykrztusił to ulubione przez człowieka słowo. Aport. Przynieś. Pies zaszczekał jak trzeba. Mamo, mamo, mamo. Szczekał jak tylko mógł cicho. Człowiek ogłuchł. Mógł jednak mówić. Mówił niepotrzebnie głośno. Mówił głośno jak marzenie, albo nawet jak przyszłość".

(fragment książki)




Wydanie I, 2020
Ilustracje: Małgorzata Kuźnik
Projekt okładki i skład: Magdalena Kontek
Redaktor serii: Maciej Melecki
Redaktor tomu: Marcin Bies
Format: 145 x 145 mm
Okładka miękka, foliowana, ze skrzydełkami
stron: 74
Biblioteka Arkadii – pisma katastroficznego, tom 169


Instytut Mikołowski / ul. Konstytucji 3 Maja 18 / 43-190 Mikołów / tel./fax: 32 738 07 55 / e-mail:instytutmik@poczta.onet.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz