Rafał Kasprzyk, „Igliwie, czyli niespieszne rozmowy nie tylko o literaturze”, s. 132, Fundacja Kultury Afront, Bukowno 2025. Rafał Kasprzyk rozmawia z Krzysztofem Bieleckim, Zbigniewem Dmitrocą, Olgą Ptak, Robertem Gmiterkiem, Krzysztofem Gryko, Tomaszem Hrynaczem i Rafałem Rutkowskim.
Redakcja: Olgerd Dziechciarz. Korekta: Agnieszka Zub. Projekt okładki: Edyta Kasprzyk. Skład i łamanie: Konrad Kulman. Druk: Drukarnia Grafpresss w Olkuszu.
Fragment rekomendacji z okładki książki:
W uczciwym świecie – że zacznę tak górnolotnie – rozmowy z pisarzami, czy też innymi twórcami, powinny budzić rodzaj nieufności lub ostrożności. Z jednej strony niepewność, czy autor w ten sposób powinien coś dopowiadać do dzieła, z innej strach, że to właśnie dzieło pod wpływem tego doświadczenia nam się „spsuje”, a gdzieś dalej złośliwe podejrzenie, że przepytywany bohater (celowo używam tego słowa) okaże się idiotą (też celowo) i co on w ogóle może wiedzieć o samym życiu? Może powie, że życia nie można przeżyć ani o nim mówić, ale trzeba je – audaces fortuna iuvat – „życiować”? Raz za razem? A same opisy procesów twórczych są raczej żałosną nudą lub mizernie opisanym klinczem. I co jeszcze?
Dlatego też z podziwem przyglądam się trudowi poety Rafała Kasprzyka. A mój podziw jest rosnący lub wznoszący, bo wiem, że jego trud jeszcze się nie skończył i długo to nie nastąpi. To już wina samego poety-interlokutora znanego z ekstatycznych wierszy, które dla rozeznania nazywane są „węglowymi”. Spotykana też forma: „to ten poeta, od węgla, górnik”. Czyli nie może być tutaj wielkiego zaskoczenia, że Kasprzyka interesuje ciemność, samotność, jakieś zagubienie (więc poszukiwanie?), śmierć (więc narodziny?) – coś, co można dla pewnego uproszczenia nazwać każdorazowym egzystencjalizmem.
Paweł Orzeł
Rafał Kasprzyk – poeta i krytyk literacki. Nagradzany
w wielu ogólnopolskich konkursach. Debiutował w 2018 r. tomem Interakcje (czyli
życie oparte na węglu). W 2020 r. ukazała się kolejna książka, Dychotomia
(Afront, 2020). Swoje wiersze publikował na łamach „Dziennika Polskiego”, a
także w „Odrze”, „eleWatorze”, „Frazie”, „Afroncie”, „Przekroju”,
„Helikopterze”, „Tlenie Literackim”, „Arkuszach Literackich”, „Akancie”,
kwartalniku mniejszości polskiej na Ukrainie „Krynica” oraz w wielu
antologiach. Teksty krytyczne zaś, można znaleźć w takich czasopismach jak:
„Afront”, „eleWator”, „ Helikopter”, „ArtPapier”, „Suburbia”, „Nowy Kozirynek”,
a także na internetowej stronie wrocławskiego wydawnictwa „J”. Jego rozmowy z
pisarzami ukazują się w miesięczniku „Odra”. Juror konkursu im. Anny
Kamieńskiej na najlepszą książkę poetycką województwa lubelskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz