Nowe książki łódzkiego Domu Literatury

Z prawdziwą przyjemnością anonsuję tegoroczne nowości wydawnicze Domu Literatury. O pozostałych tomach poetyckich wydanych w kończącym się właśnie roku 2016, napisałem tutaj.

Paulina Korzeniewska, Pogodna biel dobrego samopoczucia (Seria: Biblioteka ARTERII, tom 32, Wyd. Dom Literatury w Łodzi i SPP o/Łódź, 2016)

O książce:

„Czy biel może być pogodna? W bieli widać wszystko, niczym na białych spodniach w wierszu z nowej książki Pauliny Korzeniewskiej. Z jednej strony kojarzy się z maską, papierowym uśmiechem doklejonym do twarzy. Z drugiej – z drobnomieszczańską sterylnością, która w tych wierszach wydaje się dojmująco pusta i smutna. Co nie znaczy, że bohaterowie liryczni Korzeniewskiej nie przeżywają swoich (drobnomieszczańskich?) radostek, które autorka traktuje zarówno ze zjadliwą ironią, jak i z czułością. Najważniejsze, że po raz kolejny otrzymujemy od tej poetki zestaw błyskotliwych i przejmujących wierszy.”

Jakub Sajkowski

„Pytanie podstawowe brzmi: i kto to mówi? Paulina Korzeniewska świetnie przechwytuje języki – przede wszystkim język faceta. Co za ironiczny impet, co za ostre cięcia. To jest poezja języka, który obnaża i kompromituje.”

Justyna Sobolewska

Paulina Korzeniewska, ur. 1989. Poetka, tłumaczka, filolog angielski. Wydała arkusz poetycki Tu można tylko latać (2006) i zbiór wierszy Usta Vivien Leigh (2011), za który otrzymała nominację do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej SILESIUS i wyróżnienie Lubuskiego Wawrzynu Literackiego. Wiersze publikowała m.in. w „Toposie”, „Zeszytach Poetyckich”, „Odrze”, „Pro Libris” i „sZAFie”. Mieszka w Zielonej Górze.

Wit Pietrzak, Stabilne (Seria: Biblioteka ARTERII, tom 33, Wyd. Dom Literatury w Łodzi i SPP o/Łódź, 2016 )

Wit Pietrzak, krytyk literacki i eseista, czasem tłumacz (ostatnio Paula Muldoona), wykładowca na Uniwersytecie Łódzkim. Pisze o poezji anglojęzycznej i – okazjonalnie – polskiej, zdarza się, że i o prozie. Ostatnio opublikował zbiór szkiców pt. Ostrożnie, poezja (Kraków 2015). Mieszka w Łodzi

Damian Kowal, Najmniejsze przeboje z Tristan da Cunha (Seria: Forum Młodej Literatury, tom 7, Wyd. Dom Literatury w Łodzi i SPP o/Łódź, 2016)

O książce:

„Powiesz o nim: William Basinski poezji, Pan American wiersza. Ale Damian Kowal to po prostu jeden z tych gości, którzy nie pchają się na literacki main stage. Jego przestrzeń to niszowa scena leśna, z trybunami na niecałe trzysta osób (populacja Tristan da Cunha). Jego slot to after między trzecią a czwartą nad ranem, a jego nagłośnienie to wielkie pytanie. Nie myślcie jednak, że Kowal w ten sposób składa pióro (nimfa) – raczej rozwija przemyślaną strategię (krogulec). To świetny akustyk prognostyk i jednocześnie sceptyk. I nawet kiedy przemawia przez niego nieporadny Eldo, jego kompozycje nie tracą głębi. Najmniejsze przeboje z Tristan da Cuncha to utwory z obrzeża systemu – piękne, bezproduktywne chwile gapienia się w okno; czas spędzany na lajkowaniu fanpejdży o ptakach. Maleńka dycha znaleziona w krzakach.

Tak jak Anglia ma In McDonalds od swojego Buriala, tak Polska ma swojego kowala. W KFC xD”

Rafał Krause

„I bujamy się z Damianem buju, buju, blurb!, nawet jeśli przyjdą mdłości, jasności-pomroczności, my migotajmy w miłości nicości: buju, buju, bóg, bo nigdy dość melanżu, gdy z serca płynie disco, a nade wszystko wielkie, z ciemności, BUM!”

Piotr Przybyła

Damian Kowal – ur. 1990 w Legnicy. Studiował nauczanie języka francuskiego oraz etnologię i antropologię kulturową. Pracował jako archiwista, przewodnik zamkowy, młodszy doradca klienta/windykator telefoniczny i sprzedawca; zajmował się również redagowaniem działu muzycznego na portalu Wywrota.pl. Czterokrotnie nominowany do nagrody głównej w konkursie im. Jacka Bierezina, w 2013 roku również laureat nagrody publiczności. Publikował m.in. w „Arteriach”, „Cegle” i „artPapierze”. Autor poświęconego niszowej muzyce fanpage’a Nieskończona studnia potencjału. Jako Efrém wydał płytę Foli. Interesuje się dźwiękiem we wszelkich aspektach, antropologia kulturową, ornitologią, kosmosem i filozofią Wschodu. Lubi spędzić dzień na gotowaniu bulionu. Obecnie mieszka we Wrocławiu. Najmniejsze przeboje z Tristan da Cuncha to jego debiut książkowy.”