Korespondencja (69)

Książkę „Który jest. Rafał Wojaczek w oczach przyjaciół, krytyków i badaczy" widziałem tylko raz na żywo, w Instytucie Mikołowskim. Szukałem jej od dawna na rozmaitych portalach aukcyjnych, raz czy dwa nawet udało mi się ją na nich znaleźć, ale jej cena była w obu przypadkach nazbyt wygórowana. W końcu jednak udało mi się ją kupić za rozsądną kwotę i jest to świetny nabytek. Osobiście, najbardziej fascynują mnie dwa z niej teksty, które znajdują się w części pierwszej publikacji, zatytułowanej „W oczach przyjaciół”. Są to publikacje wspominkowe, rozbudowane nekrologii napisane jeszcze w maju 1971 roku przez Ryszarda Krynickiego („Rafal Wojaczek”) i Bohdana Zadurę („Zwichnięta symetria”). Ten pierwszy rozpoczyna się pytaniami: „Kim był? Kim jest?”, ten drugi zdaniem: „Pisać o tej poezji teraz, kilka tygodni zaledwie po tym, co się stało 11 maja, nie jest sprawą łatwą”. W tej części znajdziemy jeszcze wspomnienie Krzysztofa Mętraka, Janusza Stycznia oraz Stanisława Chacińskiego o poecie z Mikołowa, fragment innej książki „Rafał Wojaczek, który był” Macieja M. Szczawińskiego i sześć wywiadów przeprowadzonych przez Stanisława Beresia z Andrzejem Wojaczkiem, Elżbietą Fediuk, Danutą Kierc, Bogusławem Kiercem, Maciejem M. Szczawińskim i Mieczysławem Orskim. Lecz to świadectwa późniejsze, nie tak świeże, jak te Krynickiego i Zadury. Poza tym w książce czytelnik znajdzie próby interpretacji twórczości autora „Listu do nieznanego poety” zgromadzone w częściach „Wojaczek w oczach krytyków” i „Wojaczek w oczach badaczy”. Całość została wydana pod czujnym redakcyjnym okiem Romualda Cudaka i Macieja Meleckiego. Na okładce znajduje się czarno‑białe zdjęcie portretowe Rafała Wojaczka, a w środku na kredowym papierze jeszcze jedno zdjęcie poety, najprawdopodobniej pochodzące z Archiwum Instytutu Mikołowskiego, gdzie znajdują się trzy oryginalne fotografie Wojaczka, w tym autoportret w białej koszuli. Zaraz po wyjęciu książki z paczkomatu rozprułem kopertę, w którą była zapakowana, i by kolejny raz oddać hołd „akuszerowi” mojej poezji zrobiłem załączone zdjęcie tam, gdzie Wojaczek widział koniec poezji: „[…] w ciemnej sieni czynszowej / Kamienicy kapustą woniejącą wychodkiem…”.

„Który jest. Rafał Wojaczek w oczach przyjaciół, krytyków i badaczy" pod redakcją Romualda Cudaka i Macieja Meleckiego. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego / Instytut Mikołowski, Katowice 2001.