Nakładem WBPiCAK w Poznaniu ukazał się wybór wierszy z lat 1997-2020 Arkadiusza Kremzy zatytułowany „Mokre szwy”.
O książce:
Dopiero
po złożeniu szeregu opowieści, pochodzących z różnych źródeł, w jedną wielką
mozaikę będzie możliwe zbliżenie się do prawdy o danym człowieku, której w
dłuższej perspektywie i tak się nie posiądzie. Szczególnie, kiedy jest mowa o
człowieku tak wielostronnym i różnorakim, jakim był Arkadiusz Kremza – jako
kompan, ojciec i poeta.
(…) To właśnie on jest autorem
fenomenalnej parafrazy, w której zawarł kwintesencję małostkowości i głupoty
ludzkiego postrzegania Innego, pomieszczonej w tytułowym wierszu trzeciego tomu
pt. Brania: „Jak cię widzą, tak się mylą”. Sądzę,
że niezwykle twórczo rozwijał tę gorzką konstatację w swoich wierszach. Jak
każda znakomita poezja, przechodziła ona różne okresy i fazy, promieniując z
tomu na tom treściami wypływającymi z bezpośrednich doznań oraz intelektualnych
ostrych, nierzadko wielce kąśliwych, oznajmień odnośnie do turbulencji
życiowych, jakie wywołuje w człowieku ślepy los – determinujący go niekiedy
bardzo dotkliwie.
(Maciej Melecki, z Posłowia)
Arkadiusz Kremza, ur. 24.09.1975 w Mikołowie – zm. 24.04.2020 w Oświęcimiu. Poeta, prozaik,
dramaturg, reżyser teatralny. Autor tomów wierszy: Bloki (1997), Hocki-klocki (2000), Brania (2003), Pukanie ziemi (2006),Ludzie wewnętrzni – poemat (2009), Wiersze z
wody i żelaza (2012), Sterownia(2015), Stacje (2017), Człowiek O. (2020). Autor
jednoaktówek teatralnych:Środek (2001) – premiera
2001, Teatr Mały w Tychach, Pumeks (2014). Reżyser
spektaklu słowno-muzycznego Nigdy nie otwierać okna – opartego na
wierszach Rafała Wojaczka – premiera 2005, FAMA Świnoujście. Zawodowo związany
z Teatrem Małym w Tychach i Instytutem Mikołowskim. Imał się ponadto różnych
prac dorywczych.
(Źródło: WBPiCAK)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz