Nakładem Instytutu Mikołowskiego ukazała się książka Marcina Zegadły „Martwe i ozdobne”.
O książce:
Czy idiomem można się zarazić? Jeśli wyłania go z siebie naprawdę dobry poeta, to myślę, że tak. Nowy tom Marcina Zegadły czytałem z przejęciem mniej więcej do połowy, potem zdjął mnie strach, że się zarażę, że nie będę umiał wrócić do swoich wierszy bez jakichś pozostałości jego obrazowania, rytmu i sposobu pozycjonowania doznań, przemieszczania drobiazgów płynących jednym nurtem w stronę śmierci.
Zarażaj, Zegadło, zarażaj, pomyślałem sobie. Może bardziej to odczułem, widząc umierającego psa i jeszcze żywą rodzinę, widząc wiele niewidzialnego między nimi, bo tak właśnie dzieje się w najlepszej poezji. I jest to słuszne, i zbawienne, a zdarza się raz na jakiś czas, od wielkiego dzwonu, że jednocześnie martwe i ozdobne.
Karol Maliszewski
MARCIN ZEGADŁO (ur. 1977) - poeta, publicysta, recenzent. Wydał sześć zbiorów wierszy: Monotonne Rewolucje, Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 2003, Nawyki Ciał Śpiących, Zielona Sowa, Biblioteka Studium, Kraków 2006, Światło powrotne, Wydawnictwo Kwadratura, Łódź 2010, Cały w słońcu, SPP Oddział w Łodzi, Łódź 2014, Hermann Brunner i jego rzeźnia, Wydawnictwo Forma, Szczecin 2015, Zawsze Ziemia, SPP Oddział w Łodzi, Łódź, 2018. Prowadzi bloga Księgozbiry, gdzie recenzuje prozę i poezję. Pisuje również o książkach do Gazety Wyborczej. Mieszka w Częstochowie.
Marcin Zegadło „Martwe i ozdobne”
Instytut Mikołowski, 2022
Redakcja: Maciej Melecki
Stron: 58
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
ISBN 978-83-65250-98-8
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz