Nakładem Instytutu Mikołowskiego
im. Rafała Wojaczka ukazała się książka Łukasza Jarosza Widoczna i
niewidzialna.
Nie da się tych wierszy przyszpilić do jednej planszy, ująć w jednej formule. Choć można by tu pewnie coś powiedzieć o ascezie. Albo o aforyzmach. Albo o ironii. Tak, jeśli już, o ironii chyba bardziej niż o czymś innym. O dystansie więc wobec słów, postaci i rzeczy, wobec teraźniejszości i pamięci, a przy tym także o masce, o eironeia greckiej, z której wszyscy od pokoleń czerpiemy zbawienne soki. I dzięki której właśnie, choć zrazu było to udawanie tylko, tylko prześmiewczy pozór, uczymy się - gorzej albo lepiej - tak ocalającej pokory: tej poznawczej, tej etycznej. I może nawet tej metafizycznej. Jak w tych wierszach Łukasza Jarosza, które zdają się najpierw garścią słów i kalekich obrazów rzuconych na wiatr, garścią strzępków, powidoków, okruchów. Aby w końcu ujawnić się, niczym „gwiazda ulepiona z ciemnej wody” albo „śmierć w lustrze”, jako zwarte i stanowcze jasnowidzenie rzeczy.
Zbigniew Mikołejko
ŁUKASZ JAROSZ - ur. w 1978
roku, poeta, muzyk. Perkusista, wokalista i autor tekstów grup: Chaotic
Splutter, Lesers Bend, Mgłowce, Zziajani Porywacze Makowców, Baza Ludzi Żywych.
Mieszka w Żuradzie pod Olkuszem.
Łukasz Jarosz „Widoczna i niewidzialna"
Instytut Mikołowski, 2023
Redakcja: Karina Stempel
Stron: 34
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
ISBN 978-83-65250-50-6
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz