W serii wydawniczej Biblioteka Poezji Współczesnej pod redakcją Mariusza Grzebalskiego
ukazał się nowy tom wierszy Konrada Wojtyły zatytułowany Znak za pytaniem (WBPiCAK, Poznań 2017). To szósta książka Wojtyły
z wierszami i druga (po „Czarnym wodewilu” sprzed czterech lat) wydana w poznańskim
wydawnictwie. Trzy wiersze z najnowszego tomiku zostały wcześniej opublikowane
na łamach Kwartalnika Literacko-Artystycznego Afront (Nr 1 (1)/2017) – tutaj – i były prezentowane przez autora
podczas lipcowej promocji pisma w Instytucie Mikołowskim (link).
O tomie:
„Wbrew
temu, co mówi tytuł, i co chciałaby, wraz z tytułem, narzucić nam muzyka
językowych przetasowań, Konrad Wojtyła nie stawia znaków za, ale przed
pytaniem. Na tym, oprócz innych cnót, polega siła tych intrygujących wierszy.
Najczęściej to znaki, które łatwo przeoczyć: jakieś nie, jakieś nic.
Zaprzeczenia i nicości, zniknięcia i nieobecności, ale też przesunięcia,
przewrotki i przesłowienia, obowiązkowo w liczbie mnogiej, nieraz kończące się
na że, po których pojawić się
może, już poza wersem i jakby do nich w kontrze, pytanie, ostatni ze znaków tej
poezji. Znaczyć ciszę za pytaniem każdy z nas będzie musiał już na własny
rachunek”.
Jerzy Jarniewicz
„Skoro, jak
twierdzi Konrad Wojtyła, <<wszystko uchyla się przed znaczeniem>>,
to zadaniem poezji najpewniej pozostaje poszukiwać miary owego uchylenia,
ewentualnie ponownie stawiać do pionu ową mityczną całość, która kapituluje
przed każdym, poetyckim gestem. Gestów językowych w tych nowych wierszach
znajdzie czytelnik bez liku. Nie są to wystudiowane pozy. Raczej chodziłoby o
grę dobrych, a nawet najlepszych, awangardowych manier, jakim wypada się
wykazać, kiedy <<wszystko>> leży w gruzach, a przecież nie jest to powód do
większych niepokojów. Niepokojące natomiast jest to, jak z tą świadomością
radzi sobie wiersz współczesny. Ten pisany przez Wojtyłę radzi sobie doskonale”.
Krzysztof Siwczyk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz