Dwa nowe wiersze w „Stonerze Polskim”

„(…) Oglądałem nowy numer „Stonera Polskiego”. Widziałem najbardziej stonerowe umysły mojego pokolenia pogrążone w transie i konsternacji. Widziałem nowe plemię wybudzające się z ontologicznej drzemki, nową generację onirycznych wyjadaczy, innowacyjnych jednostek niezwykle szybkich w elektronicznym przesyłaniu informacji. Widziałem umysły wijące się w ekstazie, paradę mózgów, jednostkowe wibracje dostrajające się do wibracji wszechświata, neurotyczny taniec w zgodzie z szyfrem natury, rebelię z uśmiechem. Liliputa na szczycie wieży, budowle wyrastające z czoła, trzy kończyny, siedem kończyn, jeden tułów, sto głów zażywających kąpieli w jednym wspólnym metaumyśle, dziesiątki uszu wyrastających z jednej czachy, słońce zamiast twarzy. Widziałem obrazy przykre i niepokojące, nie była to czysta uciecha. Oglądałem drugi numer „Stonera Polskiego”, posłuchaj mnie (...)” - Paweł Harlender.

Zatem wyglądajcie Państwo, a być może dostrzeżecie dwa moje wiersze w drugiej odsłonie „Stonera Polskiego”. Dostrzeżecie tutaj.