Bida z nędzą

Jak wynika z raportu o kulturze w Polsce w 2012 roku opublikowanego przez Główny Urząd Statystyczny, przeciętny Polak wydaje rocznie na książki i inne wydawnictwa (bez podręczników szkolnych) jedynie 19,44 złotego, co stanowi 4,5% wszystkich wydatków, jakie ponosi na kulturę. Tym sposobem literatura po raz kolejny znalazła się na szarym końcu za telewizją, Internetem, biletami wstępu do teatrów i kin, a nawet gazetami i czasopismami. Zatem przeciętny Polak ze wspomnianego funduszu wynoszącego 4,5% ogólnych wydatków na kulturę, na kupno książek i czasopism literackich mógłby przeznaczyć niewielkie środki, ale tego nie zrobi, gdyż:

- gdyby nagle postanowił zaznajomić się ze współczesną prozą polską i nabył książkę Ignacego Karpowicza „Ości”– tym samym wyczerpałby niemal dwuletnie środki, które mógłby przeznaczyć na dostęp do literatury.

- gdyby niespodziewanie zapragnął poznać jak najwięcej utworów Marcina Świetlickiego i w tym celu zakupił jego „Wiersze” – tym samym wyczerpałby nieomal trzyletnie środki, które mógłby przeznaczyć na zakup literatury.

- gdyby przyrzekł sobie solennie, że kupi i przeczyta „Finneganów tren” Joyce’a – tym samym wyczerpałby ponad pięcioletnie środki (nie licząc czasu poświęconego żmudnej i zawiłej lekturze) przeznaczone na obcowanie z literaturą.

Tymczasem zainwestuje w jeszcze jeden talerz lub kabel (teraz będzie miał już 1000 kanałów, a na nich 10.000 różnego rodzaju talk show), w jeszcze szybszy Internet (odtąd będzie zasypiał i budził się na facebooku), kupi bilety do teatru na sztukę z obsadą skompletowaną z nazwisk celebrytów, albo do kina na kolejny filmowy klon „Kac Wawa”. Za pozostałą resztę zorganizuje zajebistego* grilla…

*ulubione słowo ludzi tworzących w pocie czoła nową kulturę.